Movember

Kampania Movember

Movember w Ginemedica, zdjęcie: lek. Filip Berezowski, radiolog

1. Przygotowanie.

Najlepiej przeprowadzać samobadanie jąder raz w miesiącu, w jeden stały dzień. Samobadanie należy wykonać po gorącej kąpieli lub ciepłym prysznicu, gdy mięśnie moszny są najbardziej rozluźnione.

2. Obserwowanie.

Zapoznaj się z budową swoich jąder, a w szczególności z powrózkiem nasiennym i najądrzem. Jeśli badanie jąder będziesz powtarzać regularnie, szybko poznasz swoje ciało i wyłapiesz wszelkie niepokojące zmiany.

3. Badanie.

Chwyć obiema rękami pierwsze jądro.

Delikatnie obracaj każde je pomiędzy kciukami i palcami, sprawdzając, czy jego powierzchnia jest gładka. Szukaj niepojących zgrubień, podejrzanych wypukłości, zmian w wyglądzie lub w kolorze skóry. Badanie powinno przebiegać bez bólu czy dyskomfortu. 

W podobny sposób sprawdź drugie jądro.

4. Podsumowanie.

Jeśli zauważysz jakąkolwiek zmianę na jądrach, skonsultuj się z lekarzem. Nie każda zmiana oznacza raka, ale każda powinna być oceniona przez specjalistę!

Samouczek badania jąder

Samobadanie jąder jest ważnym elementem profilaktyki. Samobadanie jąder to łatwe, szybkie i zupełnie nieinwazyjne badanie, które powinien wykonywać każdy mężczyzna przynajmniej raz w miesiącu.

Niepokojące objawy

Zmiana kształtu jądra

Zmiana w kolorze

Zgrubienia na jądrze

Wypukłość na jądrze

Schemat działania w przypadku niepokojących zmian

Skonsultuj się z lekarzem: W pierwszej kolejności umów się na wizytę u lekarza pierwszego kontaktu lub urologa. Urolog specjalizuje się w diagnostyce i leczeniu schorzeń układu moczowo-płciowego.
Badanie fizykalne: Lekarz dokładnie zbada jądra, oceniając ich kształt, wielkość i konsystencję, aby sprawdzić, czy zmiany są rzeczywiście niepokojące.
USG jąder: USG to nieinwazyjne badanie obrazowe, które pozwala dokładnie ocenić strukturę jąder i wykryć ewentualne zmiany, takie jak torbiele, guzki czy obrzęki.
Oznaczenie markerów nowotworowych: W przypadku podejrzenia nowotworu lekarz może zlecić badanie krwi w celu sprawdzenia poziomu markerów nowotworowych, takich jak AFP (alfa-fetoproteina), beta-hCG czy LDH.
Dalsza diagnostyka (jeśli konieczna): W razie wątpliwości lub potwierdzenia zmiany wymagającej dalszego leczenia lekarz może zlecić dodatkowe badania, np. tomografię komputerową (w celu wykluczenia przerzutów) lub biopsję.

Mity dotyczące wizyty urologicznej

Movember w Ginemedica, zdjęcie: lek. Piotr Dryjański, chirurg dziecięcy

Jakie są czynniki ryzyka raka jąder?

wiek 15–35 lat
wnętrostwo (niezstąpienie jąder w dzieciństwie)
obciążenie genetyczne
zaburzenia rozwoju jąder
wcześniejszy rak jądra

Jakie są czynniki ryzyka raka prostaty?

wiek powyżej 50 lat
mutacje w genach BRCA1 i BRCA2 oraz zespół Lyncha
obciążenie genetyczne
wysoki poziom testosteronu
styl życia (dieta bogata w tłuszcze nasycone i czerwone mięso oraz niska aktywność fizyczna)