Jesienny smutek, czy to już depresja?

Do typowych cech sezonowej depresji należą: obniżenie nastroju, nadmierna senność, znaczne obniżenie poziomu energii, wzmożony apetyt na cukry, przyrost masy ciała, spadek libido, uczucie przewlekłego zmęczenia. Znacznie częściej występuje u kobiet.

Do najczęstszych objawów należy przejadanie się, wzmożony apetyt na słodycze lub inne wysokokaloryczne pokarmy, zwłaszcza wieczorem lub w nocy. Wzrost stężenia węglowodanów we krwi ma wpływ na wzrost wydzielania serotoniny, która korzystnie wpływa na nastrój i łagodzi objawy depresyjne.Zjadając kolejną czekoladkę w trakcie jesiennej chandry czujemy się chwilowo lepiej, jednak skutkiem ubocznym tej strategii może być znaczny przyrost wagi ciała w okresie zimowym. Jest to dosyć typowe dla depresji sezonowej i odróżnia ją od innych rodzajów tej choroby.
Depresja sezonowa zimowa trwa kilka tygodni do kilku miesięcy . Początek przypada najczęściej na późną jesień, z największym nasileniem dolegliwości w grudniu i styczniu.

Depresja sezonowa jest często lekceważonym zjawiskiem. Wiele dotkniętych nią osób wychodzi z założenia, że powtarzające się co roku okresy obniżonego nastroju, spadku poziomu energii, apatii, zaburzeń snu są czymś tak naturalnym, że nawet nie rozważa możliwości leczenia.
Tymczasem depresja sezonowa jest zaburzeniem , które może być skutecznie leczone!

Nie zawsze konieczne jest leczenie farmakologiczne, Bardzo skuteczną metodą jest fototerapia.

Jeśli podejrzewasz u siebie depresję zapraszamy do centrum Ginemedica na konsultację psychiatryczną i psychologiczną. Rejestracja : tel. 530 929 758